ABC

„Chleba chcę,

Lecz i wiedzieć mi się godzi,

Z czego też to chleb się rodzi?…”

Władysław Bełza „Abecadło chlebie”

Chleb nasz polski, pyszny, pachnący, z chrupiącą skórką …. Pięknie wygląda w reklamie TV, aż ślinka cieknie… A wiecie, że z przeprowadzonych badań wynika, że w sklepach, w których pięknie pachnie świeżo pieczonym chlebem wzrasta sprzedaż i dotyczy to nie tylko sprzedaży pieczywa? Dlatego duże markety, a nawet często te całkiem małe, mają piece i wypiekają chleby, bułki i bagietki, żeby przyciągnąć klientów. Bo tak pięknie pachnie domowym chlebkiem… ślicznie wszystko wygląda i w sumie niewiele kosztuje! Tere fere!!! Nie damy się tak łatwo nabrać!

Co się kryje w chlebie?

Każde dziecko, pewnie nawet całkiem małe wie, że chleb się robi z mąki, zakwasu, wody. Czasami się dodaje ziarenek, troszkę soli… miesza, czeka aż wyrośnie, potem  piecze się w piecu w foremce i jest gotowy! Podobnie robi się bułki – dodając drożdży. Tylko, czy aby na pewno?

Czytacie etykiety na pieczywie? Jeśli są oznakowane oczywiście, bo w wielu miejscach brak informacji o składzie produktu. Przeszłyśmy ten proces już jakiś czas temu i rzadko nam się zdarza sięgać po pieczywo ze sklepu. Są oczywiście miejsca, zazwyczaj małe, albo wyspecjalizowane sklepy gdzie dostarczane jest pieczywo dobrej jakości. Niestety obecnie to rzadkość, bo masowa produkcja, której zaletą jest niewielka cena produktów, ich piękny wygląd i zapach nie pozostawia wiele miejsca dla konkurencji – tradycyjnych, zdrowych wypieków.

Poszłam ostatnio do jednego z dużych sklepów/marketów, żeby unaocznić Wam to, co powszechnie dostępne i sprzedawane w ogromnych ilościach za niewielką cenę…

Zrobiłam dwa zdjęcia. Podbiegł do mnie Pan z ochrony i powiedział stanowczo, że nie wolno robić zdjęć produktów. Zdziwiona zapytałam dlaczego???? Ponieważ jest to produkcja własna i nie można wykorzystywać przepisów. Otwarłam szeroko oczy, bardzo szeroko!!! Widzicie skład tych produktów??? Już wyobraziłam sobie siebie w kuchni jak piekę bułeczkę sezamową trzymając w jednej ręce polepszacz z mono i diglicerydami  kwasów tłuszczowych E471, a w drugiej mono i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem mono i diacetylowinowym E472e!!! Te wyrazy są tak skomplikowane, ze nawet korektor w Word ich nie rozpoznaje i podkreśla na czerwono!!! Tak naprawdę te substancje to syntetyczne tłuszcze, wytwarzane z glicerolu i naturalnych kwasów tłuszczowych, głównie pochodzenia roślinnego, ale także z tłuszczów zwierzęcych – to coś dla wegan i wegetarian!!!  Gdyby ktoś chciał zjeść bułeczkę roślinną… pełnią rolę emulgatorów i stabilizatorów. Powszechnie uważane za nie szkodliwe – dopuszczone do stosowania w przemyśle spożywczym. Nie przeprowadzono jednak badań jaka dzienna dawka spożycia jest dopuszczalna dla człowieka. I tak naprawdę nie wiemy do końca jak ta obca, sztucznie wytworzona substancja zachowuje się w naszym organizmie, jak jest trawiona, jak zachowuje się w korelacji z innymi E-składnikami, które również dostarczamy organizmowi z pokarmem każdego dnia. Daleka jestem od podważania badań naukowców, nie mam odpowiedniej wiedzy, ani doświadczenia, ale mam intuicję, która mi mówi, że to co nie pochodzi z natury nie może być kompatybilne z moim organizmem 🙂 Skoro nasze babcie czy prababcie piekły pyszne chleby bez użycia E- trudnych wyrazów to my też możemy!!!  I nawet okazuje się, że to strasznie prosta sprawa!

A wracając jeszcze do sklepu i pana z ochrony… Nie udało mi się zrobić zdjęcia składu chleba czy bagietki, nie miałam tyle desperacji w sobie, żeby się narażać, ale wierzcie mi, że skład był równie enigmatyczny jak bułek. Chemicznie wytworzone produkty wchodzące w skład podstawowego naszego pożywienia. I to nie tylko zwykłego, najtańszego chleba, ale tego droższego, powszechnie uważanego za zdrowszy, niby pełnoziarnistego, ze zdrowymi dodatkami i o wiele droższego niestety też.

Zanim do chleba przejdziemy… klika słów o mące

W sklepach najczęściej można spotkać mąki pszenne typu 450 czy 500 tzw. białe mąki. Są one również najczęściej składnikami pieczywa dostępnego w sklepach. Taka mąka zawiera najmniej składników odżywczych, jest najbardziej okrojona z tej części ziarna, która dostarcza niezbędnych witamin i minerałów, przez co dłużej zachowuje świeżość, ale też niewiele dostarcza dobrych składników naszemu organizmowi. Ponadto mąka pszenna jest najpopularniejsza, masowo produkowana i tania.  A co z tą mąką? W ciągu ostatnich 50- ciu lat pszenica przeszła diametralną zmianę w stosunku do swojej pierwotnej postaci. Współczesne jej odmiany są krzyżowane w takich konfiguracjach,  że czasami niemalże ciężko jest odtworzyć dany rodzaj. Ponadto zauważono, że choć około 95 procent białek występujących w nowych odmianach pszenicy nie różni się od białek roślin macierzystych, to 5 procent stanowią białka niespotykane u żadnego z „rodziców”, czyli są nowe – sztucznie wytworzone – przy czym to białka glutenu pszenicy przechodzą w owym procesie najbardziej znaczące przemiany. I to właśnie gluten jest najbardziej obciążający dla naszego organizmu i mało kto wie, że może powodować poważne powikłania zdrowotne nie tylko u osób z nietolerancją glutenu. To temat na inny artykuł, wrócimy do tego z pewnością. Póki co wspominamy, żeby mieć na uwadze ten element przy wyborze mąki czy chleba. Najlepiej jej unikać, a jeżeli już to kupować produkty pełnoziarniste lub mąkę pszenną pełnoziarnistą.

Jakie to trudne to pieczenie chleba!

Wszyscy mówią, że trzeba wyrabiać, mieć odpowiednie maszyny, zakwasy, piec. Nie wiadomo co jeszcze. Kto by tam miał tle czasu i samozaparcia?

A to nieprawda! Rzeczywiście prawdą jest fakt, iż kilka razy podchodziłam do pieczenia własnego, zdrowego chleba czy bułek, ale zawsze kończyło się to porażką… albo przepis był tak skomplikowany i pracochłonny,  że już na początku odpuszczałam, albo jak już upiekłam własne bułeczki to można było nimi gwoździe przybijać… Wtedy wydawało mi się że jest to mega skomplikowane i tylko dla bardzo wtajemniczonych amatorów pieczenia, a ja się do tego nie nadaję, bo lubię prostotę i przepisy na które nie trzeba poświęcać połowy wolnego czasu 🙂

Wtedy to właśnie natrafiłyśmy na pewien przepis. Prosty się wydał jakiś taki, nic nie trzeba wyrabiać, miska i drewniana łyżka wystarczą… szybko, prosto i po pierwszym może, lekko nieudanym razie – zawsze wychodzi!! A do tego jak smakuje – pyszota 🙂

Nasza przygoda z chlebem trwa już od jakiegoś czasu – każda z nas wypracowała własny, sprawdzony przepis, każdy jest nieco inny, ale efekty niezmiennie za każdym razem fantastyczne!

TEORIA ZAKWASU

Dziecinnie proste – 2 minuty przez 5 dni – wszystkie robimy tak samo 🙂

A oto „skomplikowana” technologia: